Apogeum lenistwa

Jestem spokojna jak nigdy. Wiem, że musi być wszystko dobrze. I będzie ;-) 

Ciśnienie "wygląda" dobrze. Pojechałam do przychodni, gdzie wynosiło ono 110/60. Według pielęgniarki - jest wzorowe. Wierzę jej. W domu pomiary również wskazują na to, że wszystko jest dobrze. Nadal jednak unikam stresu, jestem spokojna, odpoczywam i nie piję kawy. Tego ostatniego brak mi najbardziej. Doszło do tego, że idę czasem powąchać kawę w pojemniku. Ot, taka namiastka rozkoszy ;-) 

Lenistwo ogarnia mnie na całego. Wstaję o 10.00, jem śniadanie (oczywiście w piżamie) i oglądam kolejne odcinku "Czasu honoru". Dopiero o 13.00 "budzę się" z lenistwa - zaczynam ogarniać mieszkanie i gotować obiad. Dodatkowo zbieram materiały na kolejne artykuły i publikacje. Trochę się tego nazbierało, ale widzę światełko w tunelu ;-). Moja promotorka pędzi mnie do pracy i wymaga, wymaga, wymaga... Ceniłam to przy pisaniu pracy licencjackiej, magisterskiej, cenię i teraz. Czasem jednak chciałabym o tym zapomnieć.

Wyprawka dla Janka stanęła w miejscu. W marcu rozpoczynamy remont i myślę, że zaraz po nim muszę mieć już wszystko dopięte na ostatni guzik. Mam zamiar rozglądać się za elementami wyprawki i pytać Was o zdanie. Tak chyba będę czuła się pewniej. 

Janek ostatnio kręci się i wierci niemiłosiernie. Co ciekawe, szczyt jego aktywności przypada na noc. Czasem daje mi się wyspać, czasem mnie budzi. To takie fajne uczucie (kopniaki syna, nie pobudki). I powoli dociera do mnie, że będę matką. MATKĄ. Nasza rodzina dopełni się i będzie nas troje. Mama, tata i dziecko. A my będziemy za nie w pełni odpowiedzialni. Jak to będzie? Co to będzie? Boże, pomóż!